september 2016 – Laura Mentink

agenda

wittgenstein’s mistress – 18 september foyeravond van de nationale opera – dierbare monoloog van lieke marsman in regie van roeland hofman. loek zonneveld schreef een mooier verslag dan ik zelf kan doen: http://www.groene.nl/artikel/tips-van-onze-kunstcritici-inside-the-chinese-closet-blood-father-wittgenstein-s-mistress-en-meer we speelden op het fringe festival in perdu. 18 september spelen we een fragment op de foyeravond rond manon lescaut van puccini van de nationale opera. http://www.operaballet.nl/nl/doublebill/2016-2017/voorstelling/foyeravond. de tekst is overigens uitgegeven door de nieuwe toneelbibliotheek. te verkrijgen bij mij of via http://www.denieuwetoneelbibliotheek.nl/books#338

clan – film – afstudeerfilm van stefanie van kolk, over een hechte groep mensen waar ineens een vreemde vrouw binnenwandelt, zondag 11 september op televisie, om 00:15 op 3Lab, en tijdens het film festival in utrecht op 25 september om 13:30 en 28 september om 21:30. meer informatie en kaarten: https://www.filmfestival.nl/publiek/films/clan

voor niks umsonst – ’t barre land 13, 14, 15 september – een klucht over niks en over alles. om loek zonneveld maar weer eens te citeren: ‘de voorstelling is een pure hommage aan het genre en het ambacht. mis dit vooral niet. dan kunt u later nog zeggen: ik was erbij’… 13 september in theater kikker in utrecht: https://www.theaterkikker.nl/agenda/kikker-kiest-niks-umsonst/ en 14 en 15 september in de monty in antwerpen: http://www.monty.be/919/t-barre-land-comp-marius-voor-niks-umsonst

schrijversgevang – de nieuwe tijd- zondag 18 september speel ik met de nieuwe tijd in het schrijversgevang in de monty in antwerpen, twee dagen repeteren we aan een nieuwe tekst. http://www.monty.be/920/schrijversgevang-9 de nieuwe tijd is een gezelschap om te volgen: http://www.detijd.be

weg – boekje – tot mijn grote vreugde is de tekst van ‘weg’ uitgegeven door de nieuwe toneelbibliotheek. met tekeningen. de tekst werd geschreven voor de voorstelling die anne van dorp en ik deze zomer maakten bij het ot. te verkrijgen bij mij of via via http://www.denieuwetoneelbibliotheek.nl/books#342.

mevrouw macbeth – maatschappij discordia 27 september – waar toneel begint wat mij betreft. vanaf 27 september in amsterdam en daarna op tournee. http://www.discordia.nl/?cat=7

republiek – discordia ’t barre land 3 oktober- eens per maand is er republiek in de balie. een artistieke vrijplaats, voor korte termijnprogrammering, georganiseerd door maatschappij discordia en ’t barre land. kunstenaars en publiek treffen elkaar voor een onaangekondigde agenda van lezingen van nieuwe stukken, brandende kwesties, gesprekken of eenmalige presentaties. elke eerste maandagavond om 20:30 in de balie. http://www.debalie.nl/agenda/podium/de-republiek/e_9782501/p_11767280/

all ellington – jazz 20 september -elke derde dinsdagavond van de maand speelt All Ellington in Zaal 100 op de Wittenstraat 100. Toegankelijke improvisatie en een fijne kennismaking met deze plek. Hier wordt elke dinsdag muziek gemaakt die ter pekke ontstaat en vorm krijgt voor een publiek. Van hardcore piepknor tot toegankelijke jazz dus. Om 20:30. Vijf euro. http://zaal100.nl/?agenda=161018-all-ellington

laat de bladeren maar vallen. er is zoveel moois verdomme. ik hoop jullie ergens te treffen.

optie 11c (1)

loek zonneveld over wittgenstein’s mistress

THEATER – Loek Zonneveld Wittgenstein’s Mistress
Een monoloog in het Fringe-festival

De vrouw komt op met een schuchterheid waardoor de kale, ruwhouten vloer meteen in een verlaten vlakte verandert. Ik kan nooit goed uitleggen hoe dat werkt in toneel, magisch blijft het. Sommige opkomsten van een toneelspeler herscheppen een op zichzelf ogenschijnlijk neutrale plek in een ruimte die in ieder geval anders en groter en mooier is dan de ruimte van nature is. Het zou te maken kunnen hebben met een zin die ergens in het centrum van deze alleenspraak, die overigens Wittgenstein’s Mistress heet, gesproken wordt, en die ook mooier en groter wordt als hij vaker is gezegd. Die zin luidt: ‘De wereld is alles wat het geval is.’ Dat blijkt tevens de openingszin van een compact filosofisch hoofdwerk van een groot, belangrijk maar vaak slecht begrepen denker, een van de grootste van de twintigste eeuw. En nu ben ik al schrijvend op een pad beland waar we helemaal niet moeten wezen. Dat zal het besmettingsgevaar van deze monoloog zijn. We beginnen opnieuw.

Laura Mentink, de actrice, drentelt al een poos voor onze neus heen en weer op tamelijk akelige muziek en in een naturel vroeg avondlicht, wanneer, toch nog vrij plotseling, haar eerste zin klinkt: ‘In het begin liet ik soms berichten achter op straat.’ Ze is alleen, althans: op zichzelf. Pas in de slotzin van de avond – die we hier niet verklappen – wordt mogelijk onthuld dat het misschien niet zo is, dat alleen zijn. Maar uit die eerste regel blijkt dat haar taal in ieder geval niet resoneert in iemand anders. Ze is dus haar eigen klankbord, of zo u wilt: haar eigen echoput. En daardoor vormen haar associaties een eindeloze rivier van taal, een keten van observaties, of vaststellingen, of vermoedens, of redeneringen, of raadsels, die als het ware uit elkaar geboren worden. Het is vrij lastig om daarvan voorbeelden te geven, omdat je constant het idee hebt een grappige wending of een clou weg te geven. Ik kies dus een relatief neutraal voorbeeld. De witruimtes hier tussen de invallen komen ook permanent in de tekst voor.

Al heb ik geen idee waar mijn schildersspullen gebleven zijn.

En in dit huis zijn ook geen schildersspullen. Al hing er een schilderij aan de muur, toen ik hier arriveerde.

Een schilderij van dit huis, hoewel het een paar dagen duurde voordat ik dat door had.

Niet omdat het geen goed gelijkend schilderij was, maar omdat ik het huis nog niet vanuit dat perspectief had gezien.

Deze regels komen van pagina 16, van de in totaal 57 pagina’s die deze alleenspraak beslaat. Ze zijn door vertaler/bewerker Lieke Marsman ontleend aan de meanderende roman Wittgenstein’s Mistress van David Markson (1927-2010), die in 1988 verscheen en als meesterwerk werd erkend in de beste niet-lineaire verteltradities van de prozawerken van Samuel Beckett en Georges Perec. Ik moet schaamtevol bekennen dat ik nog nooit van de man en zijn werk had gehoord. Roeland Hofman heeft, gezien wat we zien en horen, als regisseur de actrice Laura Mentink met kalme hand door de materie geleid. Het resultaat is zeventig minuten toneel waarvan je na afloop kunt zeggen dat je zoiets nog niet eerder hebt meegemaakt. De tekst, die gedrukt is en meteen verkrijgbaar, na afloop nalezen is trouwens ook geen straf. Een kleinood uit het Fringe Festival dat aan het Nederlands Theaterfestival vast kleeft. U hebt nog precies twee kansen.

Wittgenstein’s Mistress op zaterdag 10 september 21.30 uur en zondag 11 september om 16.30 uur in Theater Perdu, Kloveniersburgwal 86, Amsterdam

Foto Annelies Verhelst

http://www.groene.nl/artikel/tips-van-onze-kunstcritici-inside-the-chinese-closet-blood-father-wittgenstein-s-mistress-en-meer

fail again fail better

sorry trouwens. voor alle berichten en berichten van kom en kijk en luister en kom dan toch en lees dan toch en luister dit en kijk eens hiernaar. noem het wanhoop, of noodzaak, of fanatisme. nooit zekerder geweten dan nu, dat we dit moeten blijven doen, nu, elkaar opzoeken, delen, blijven maken, blijven vragen, blijven kwetsbaar zijn. en streng. en mild, en gul. dat ook. laten we elkaar opzoeken, ik wil, ik kom, kom, kom.

ik bedoel misschien ook: nee ik kan niks, weet niks, niet genoeg, doe maar wat, altijd te weinig, altijd falen, maar in godsnaam laten we mogen falen, laten we falen, laten we daar ruimte voor maken, fail again fail better, twijfelen, stotteren, struikelen.

ach en laten we ook sentimenteel zijn op zijn tijd. en zelfspot hebben. misschien. plaatje 12 'lieve anne ik denk niet dat je mee moet doen'

(elke eerste maandag van de maand is er republiek in de balie. vanaf 20:30. dan lezen en denken en spreken we samen.)

aanstaande zaterdag en zondag: wittgenstein’s mistress

een intieme en radicale monoloog over eenzaamheid en falen.

een laatste vrouw op aarde probeert aan de hand van gedachten haar wereld in stand te houden en de herinnering aan de mensheid te bewaren. zeer zorgvuldig en secuur probeert ze haar gedachten te ordenen. maar het brein is grillig, het geheugen onbetrouwbaar, en haar fantasie sterk. gedachten worden niet afgemaakt, buitelen over elkaar heen, vreemde details over kunstenaars, wetenschappers en mythische figuren, hun angsten, hun pogingen en hun falen raken verward met persoonlijke herinneringen.

haar praten is schijnbaar zonder doel: er hoeft niets verklaard, niets opgelost, niemand overtuigd. en niemand luistert. haar praten wordt echter een doel op zich: zolang ik praat, ben ik er nog. zolang ik denk, bestaat de wereld nog. eén lange ode aan de ploeterende, worstelende mens. mild en met mededogen.

een jaar geleden las ik de bundel ‘wat ik mezelf graag voorhoud’, van lieke marsman. haar teksten ontroerden mij en ik stuurde haar een briefje. in het gesprek dat volgde bleek lieke een toneelstuk te hebben geschreven naar het bekendste boek van david markson. roeland hofman had het boek net gekocht, op aanraden van david foster wallace, en zo ontstond deze bijzondere samenwerking tussen lieke, roeland en mij. we spelen komend weekend op het amsterdam fringe festival in perdu, kloveniersburgwal 86.

3 september 16:30
4 september 20:30
10 september 21:30
11 september 16:30

WEG – een oefening in weggaan.

het begon met het verlangen een dans te maken, een voorstelling die volledig los zou staan van de actualiteit, van de politieke en economische situatie, van de vluchtelingenproblematiek, van europa, van TTIP. weg zou woordeloos zijn, niets zeggen, niets bedoelen en niets willen. dat is jammerlijk mislukt. in plaats van beweging kwamen de woorden, de gedachten, onstuitbaar sijpelde de wereld binnen. weg werd gespeeld op 26 en 27 augustus in het ot theater in rotterdam. de tekst is uitgegeven bij de nieuwe toneelbibliotheek.

te bestellen via de nieuwe toneelbibliotheek of door een mailtje te sturen naar l.mentink@gmail.com

http://www.denieuwetoneelbibliotheek.nl/books#342

foto weg

WITTGENSTEINS MISTRESS

een intieme en radicale monoloog van de laatste vrouw op aarde. tekst: lieke marsman, naar david markson. regie: roeland hofman.

amsterdam fringe festival: za 3 september 16:30, zo 4 september 20:30, za 10 september 21:30, zo 11 september 16:30

Perdu, Kloveniersburgwal 86

kaarten: http://amsterdamfringefestival.nl/programma/wittgensteins-mistress/ meer informatie: www.wittgensteinsmistress.nl

website plaatje 6