lauramentink – Pagina 3

een nieuw jaar

laten we verder gaan. laten we ons herinneren, pogen te repareren wat kapot is, en verder gaan. laten we kijken, luisteren, zeggen, maken, pogen, falen. opnieuw, opnieuw, verder, verder. overigens – in bolivia en peru leven sommige indianen ‘achterstevoren’: de toekomst ligt achter ze en het verleden vóór ze. in die zin zouden we ook kunnen zeggen: laten we teruggaan, steeds verder terug.

human simulation – performance

een minimale performance die muziek zou kunnen worden, die over alles zou kunnen gaan, teruggebracht tot ‘this’ en ‘that’. vorig jaar probeerde theatermaker orion maxted het principe van celdeling op taal toe te passen. daar gingen we bijna onderdoor: het netwerk van woorden en mogelijkheden was oneindig. 6 en 7 januari om 20:00 in frascati 4, amsterdam. engels gesproken. https://www.frascatitheater.nl/human-simulation

quality time – film

de debuutfilm van daan bakker, over stuntelende falende dertigers, gaat eind januari in premiere. de opnames waren in het huis van daan’s schoonouders in de ardennen, feit en fictie liepen door elkaar, en er was geen script. ik heb niet vaak zó hard gelachen. de film is genomineerd voor de huvos tiger competition en gaat 30 januari premiere op het filmfestival in rotterdam. daarna in de bioscoop. https://iffr.com/nl/blog/hivos-tiger-competition-2017

wittgenstein’s mistress – toneel

‘zolang ik praat, ben ik er nog. zolang ik denk, bestaat de wereld nog’. ook dit jaar mag ik mijn lievelingstekst weer een paar keer spelen, de bewerking van lieke marsman naar het boek van david markson, één lange ode aan de ploeterende, worstelende mens, mild en met mededogen. 20 en 21 februari om 20:30 in theater kikker in utrecht. https://www.theaterkikker.nl/agenda/wittgensteins-mistress/

niets – jeugd

een jeugdvoorstelling van de nieuwe tijd. een jongen besluit dat het leven geen zin heeft en dat alles op aarde waardeloos is. zijn klasgenoten proberen hem te overtuigen door een Berg van Betekenis te maken. over de vraag wat waarde heeft, wat zin heeft, wat goed is en wat niet. en misschien vooral over de vraag of je wel hier wel antwoord op kunt geven. 29 maart om 19:00 uur in het paleis in antwerpen, daarna op tournee. http://denwetijd.be/voorstellingen/niets/

weg – boekje

arjan peters schreef er een wonderlijk mooi stukje over ’weg’ in de volkskrant: http://www.volkskrant.nl/boeken/gelukkig-voor-ons-is-nescio-nooit-weg~a4399855/. het boekje is nog steeds te bestellen, door 7,50 naar mij over te maken en een mailtje te sturen.

perdu – voorlezen

ik mag regelmatig bijdragen aan de literaire avonden in perdu. bijzondere avonden waar bekende of juist onbekende schrijvers worden uitgelicht, zowel hun werk als hun achtergrond, door uiteenlopende sprekers. http://www.perdu.nl https://www.youtube.com/watch?v=E8Fcfw71gAg

de republiek – discordia ’t barre land

eens per maand is er republiek in de balie. een artistieke vrijplaats, voor korte termijnprogrammering, georganiseerd door maatschappij discordia en ’t barre land. kunstenaars en publiek treffen elkaar voor een onaangekondigde agenda van lezingen van nieuwe stukken, brandende kwesties, gesprekken of eenmalige presentaties. elke eerste maandagavond om 20:30 in de balie. http://www.debalie.nl/agenda/podium/de-republiek/e_9782501/p_11767280/

sexyland en de ruimte

in amsterdam noord zijn twee nieuwe artistieke vrijplaatsen, waar nieuw werk getoond wordt, en onderzoeken, waar gewerkt wordt, gegeten kan worden, gedanst, en waar vaak muziek is. http://www.sexyland.amsterdam en https://www.cafederuimte.nl

all ellington – jazz

elke derde dinsdagavond van de maand speelt all ellington in zaal 100 op de wittenstraat 100. toegankelijke improvisatie en een fijne kennismaking met deze plek. hier wordt elke dinsdag muziek gemaakt die ter pekke ontstaat en vorm krijgt voor een publiek. van hardcore piepknor tot toegankelijke jazz dus. om 20:30. vijf euro. http://zaal100.nl/?agenda=161018-all-ellington

tekeningen

ik teken het liefst in opdracht. pentekeningetjes. vraag maar.

gelukkig nieuwjaar. ik hoop jullie ergens te treffen, vooruit of achteruit.

de grote oorlog – la grande guerre – hotel modern.

11a (op pag 26 ipv vrijers) op 9 en 10 november spelen we la grande guerre in montpelier, op 15 en 16 november in brive, 18, 19 en 20 november in senart.

11 b (op pag 28 ipv vrijers) over de grote oorlog

1914-1918 Vanuit de loopgraven schreven miljoenen soldaten brieven naar hun dierbaren. Miljoenen zijn gestorven in het vuur en de modder, miljoenen kwamen thuis met verhalen die niet verteld, of niet gehoord konden worden. Zoals na elke oorlog. In de live-animatiefilm De Grote Oorlog doet Hotel Modern een poging de ervaringen van deze soldaten voelbaar te maken. In het theater wordt een miniatuur filmset geïnstalleerd. Het landschap van het westelijk front wordt nagebouwd met potgrond, peterselie en roestige spijkers. Een gerauschmacher voorziet de film van een live soundtrack: een klopje op de tafel klinkt als een granaatinslag, het afstrijken van een lucifer als ontsnappend mosterdgas.

Het is net echt. Het is de enige juiste stijl om het onvoorstelbare draaglijk te maken. – NRC Handelsblad

World War I letters and diaries are brought to life in a theatrical experience that is poignant, powerful and yet so simple that, at times, it brings tears to the eyes. -Daily Post

This is a deeply original and enthralling piece of theatre (…) a work that flits with chilling ease between child-like war games with battalions of toy soldiers and serious comment. – Sunday Herald

meer informatie: http://www.hotelmodern.nl/flash_nl/p_go/go.html

Gelukkig voor ons is Nescio nooit weg.

Het debuut van Laura Mentink deed Arjan Peters denken aan Nescio, die hij een groet bracht op De Nieuwe Ooster. Door: Arjan Peters , Volkskrant 22 oktober 2016

Janus is de naam, de man die iets miste en hij wist niet wat. Uit de schets ‘Najaar’, opgenomen in de verhalenbundel Boven het dal van Nescio, die verscheen in 1961 vlak voordat de schrijver stierf. Pseudoniem en personage komen hier dicht bij elkaar. ‘Wat miste-n-i? Hij zei datti een gebroken hart had en dat de scherven overal door z’n gestel zwierven en er uit moesten zweren.’

Afkomstig uit het essay De man die iets miste van neerlandicus Rob Bindels, die een gelukkige hand van citeren heeft en het, geheel in de geest van zijn held, kort houdt (uitgeverij Huis Clos; euro 15,-).

Weg, het debuut van actrice Laura Mentink, doet niet de woordkeus, maar wel de onvervulbaarheid van verlangens aan Nescio denken

Een pagina of 200 schreef Nescio, die als de heer Grönloh op het kantoor van de Holland-Bombay Trading Company zelfs co-directeur werd, en thuis zijn migraine en het rumoer van vier kinderen te lijf probeerde te gaan door met een natte doek om zijn hoofd aan de schrijftafel plaats te nemen. Een man die weg wilde, maar niet wist hoe.

Aan de romancière Agnes Maas schreef hij in zijn nadagen: ‘Soms als ik m’n werk nalas was ’t me alsof een ander ’t gemaakt had en dan had ik erg met ‘m te doen.’

Zijn proza is invloedrijk tot op de dag van vandaag. In de onlangs verschenen gedreven monoloog Weg, het debuut van actrice Laura Mentink, doet niet de woordkeus, maar wel de onvervulbaarheid van verlangens aan Nescio denken. Even niet hier willen zijn, geen mening hoeven hebben waar je achter moet staan, maar weg, verdwijnen, alleen zijn en mislukken, dat is wat de vertelster nastreeft.

Even niet hier willen zijn, geen mening hoeven hebben waar je achter moet staan, maar weg, verdwijnen, alleen zijn en mislukken, dat is wat de vertelster nastreeft

‘ik dacht ineens jezus alles heeft met elkaar te maken, alles wat ik zeg heeft verbinding met alles, alles wat ik doe is hetzelfde, terwijl ik denk dat ik het tegenovergestelde doe. en toen dacht ik wauw wat een geweldige ervaring, en toen dacht ik oh is dit het begin van een psychose’ (De Nieuwe Toneelbibliotheek nr 342; euro 7,50). Mentink heeft de monoloog voorzien van tekeningen, veelal trappetjes die zo minuscuul zijn dat je eenmaal bovenaan nóg geen vrijheid zult voelen.

Wat Nescio betreft: gefnuikte idealen en een zucht naar zuiverheid dreven hem de natuur in, of naar ongerepte plaatsjes als Kortenhoef en Groet.

Uiteindelijk kwam meneer Grönloh op de Amsterdamse begraafplaats De Nieuwe Ooster te liggen. Daar heb ik hem laatst een groet gebracht.

Op de zerk zijn de jaartallen vervaagd. De schrijversnaam is nog juist leesbaar. En nee, ik zie daar geen symboliek in. Want gelukkig voor ons is Nescio nooit weg.

agenda

wittgenstein’s mistress – 18 september foyeravond van de nationale opera – dierbare monoloog van lieke marsman in regie van roeland hofman. loek zonneveld schreef een mooier verslag dan ik zelf kan doen: http://www.groene.nl/artikel/tips-van-onze-kunstcritici-inside-the-chinese-closet-blood-father-wittgenstein-s-mistress-en-meer we speelden op het fringe festival in perdu. 18 september spelen we een fragment op de foyeravond rond manon lescaut van puccini van de nationale opera. http://www.operaballet.nl/nl/doublebill/2016-2017/voorstelling/foyeravond. de tekst is overigens uitgegeven door de nieuwe toneelbibliotheek. te verkrijgen bij mij of via http://www.denieuwetoneelbibliotheek.nl/books#338

clan – film – afstudeerfilm van stefanie van kolk, over een hechte groep mensen waar ineens een vreemde vrouw binnenwandelt, zondag 11 september op televisie, om 00:15 op 3Lab, en tijdens het film festival in utrecht op 25 september om 13:30 en 28 september om 21:30. meer informatie en kaarten: https://www.filmfestival.nl/publiek/films/clan

voor niks umsonst – ’t barre land 13, 14, 15 september – een klucht over niks en over alles. om loek zonneveld maar weer eens te citeren: ‘de voorstelling is een pure hommage aan het genre en het ambacht. mis dit vooral niet. dan kunt u later nog zeggen: ik was erbij’… 13 september in theater kikker in utrecht: https://www.theaterkikker.nl/agenda/kikker-kiest-niks-umsonst/ en 14 en 15 september in de monty in antwerpen: http://www.monty.be/919/t-barre-land-comp-marius-voor-niks-umsonst

schrijversgevang – de nieuwe tijd- zondag 18 september speel ik met de nieuwe tijd in het schrijversgevang in de monty in antwerpen, twee dagen repeteren we aan een nieuwe tekst. http://www.monty.be/920/schrijversgevang-9 de nieuwe tijd is een gezelschap om te volgen: http://www.detijd.be

weg – boekje – tot mijn grote vreugde is de tekst van ‘weg’ uitgegeven door de nieuwe toneelbibliotheek. met tekeningen. de tekst werd geschreven voor de voorstelling die anne van dorp en ik deze zomer maakten bij het ot. te verkrijgen bij mij of via via http://www.denieuwetoneelbibliotheek.nl/books#342.

mevrouw macbeth – maatschappij discordia 27 september – waar toneel begint wat mij betreft. vanaf 27 september in amsterdam en daarna op tournee. http://www.discordia.nl/?cat=7

republiek – discordia ’t barre land 3 oktober- eens per maand is er republiek in de balie. een artistieke vrijplaats, voor korte termijnprogrammering, georganiseerd door maatschappij discordia en ’t barre land. kunstenaars en publiek treffen elkaar voor een onaangekondigde agenda van lezingen van nieuwe stukken, brandende kwesties, gesprekken of eenmalige presentaties. elke eerste maandagavond om 20:30 in de balie. http://www.debalie.nl/agenda/podium/de-republiek/e_9782501/p_11767280/

all ellington – jazz 20 september -elke derde dinsdagavond van de maand speelt All Ellington in Zaal 100 op de Wittenstraat 100. Toegankelijke improvisatie en een fijne kennismaking met deze plek. Hier wordt elke dinsdag muziek gemaakt die ter pekke ontstaat en vorm krijgt voor een publiek. Van hardcore piepknor tot toegankelijke jazz dus. Om 20:30. Vijf euro. http://zaal100.nl/?agenda=161018-all-ellington

laat de bladeren maar vallen. er is zoveel moois verdomme. ik hoop jullie ergens te treffen.

optie 11c (1)

loek zonneveld over wittgenstein’s mistress

THEATER – Loek Zonneveld Wittgenstein’s Mistress
Een monoloog in het Fringe-festival

De vrouw komt op met een schuchterheid waardoor de kale, ruwhouten vloer meteen in een verlaten vlakte verandert. Ik kan nooit goed uitleggen hoe dat werkt in toneel, magisch blijft het. Sommige opkomsten van een toneelspeler herscheppen een op zichzelf ogenschijnlijk neutrale plek in een ruimte die in ieder geval anders en groter en mooier is dan de ruimte van nature is. Het zou te maken kunnen hebben met een zin die ergens in het centrum van deze alleenspraak, die overigens Wittgenstein’s Mistress heet, gesproken wordt, en die ook mooier en groter wordt als hij vaker is gezegd. Die zin luidt: ‘De wereld is alles wat het geval is.’ Dat blijkt tevens de openingszin van een compact filosofisch hoofdwerk van een groot, belangrijk maar vaak slecht begrepen denker, een van de grootste van de twintigste eeuw. En nu ben ik al schrijvend op een pad beland waar we helemaal niet moeten wezen. Dat zal het besmettingsgevaar van deze monoloog zijn. We beginnen opnieuw.

Laura Mentink, de actrice, drentelt al een poos voor onze neus heen en weer op tamelijk akelige muziek en in een naturel vroeg avondlicht, wanneer, toch nog vrij plotseling, haar eerste zin klinkt: ‘In het begin liet ik soms berichten achter op straat.’ Ze is alleen, althans: op zichzelf. Pas in de slotzin van de avond – die we hier niet verklappen – wordt mogelijk onthuld dat het misschien niet zo is, dat alleen zijn. Maar uit die eerste regel blijkt dat haar taal in ieder geval niet resoneert in iemand anders. Ze is dus haar eigen klankbord, of zo u wilt: haar eigen echoput. En daardoor vormen haar associaties een eindeloze rivier van taal, een keten van observaties, of vaststellingen, of vermoedens, of redeneringen, of raadsels, die als het ware uit elkaar geboren worden. Het is vrij lastig om daarvan voorbeelden te geven, omdat je constant het idee hebt een grappige wending of een clou weg te geven. Ik kies dus een relatief neutraal voorbeeld. De witruimtes hier tussen de invallen komen ook permanent in de tekst voor.

Al heb ik geen idee waar mijn schildersspullen gebleven zijn.

En in dit huis zijn ook geen schildersspullen. Al hing er een schilderij aan de muur, toen ik hier arriveerde.

Een schilderij van dit huis, hoewel het een paar dagen duurde voordat ik dat door had.

Niet omdat het geen goed gelijkend schilderij was, maar omdat ik het huis nog niet vanuit dat perspectief had gezien.

Deze regels komen van pagina 16, van de in totaal 57 pagina’s die deze alleenspraak beslaat. Ze zijn door vertaler/bewerker Lieke Marsman ontleend aan de meanderende roman Wittgenstein’s Mistress van David Markson (1927-2010), die in 1988 verscheen en als meesterwerk werd erkend in de beste niet-lineaire verteltradities van de prozawerken van Samuel Beckett en Georges Perec. Ik moet schaamtevol bekennen dat ik nog nooit van de man en zijn werk had gehoord. Roeland Hofman heeft, gezien wat we zien en horen, als regisseur de actrice Laura Mentink met kalme hand door de materie geleid. Het resultaat is zeventig minuten toneel waarvan je na afloop kunt zeggen dat je zoiets nog niet eerder hebt meegemaakt. De tekst, die gedrukt is en meteen verkrijgbaar, na afloop nalezen is trouwens ook geen straf. Een kleinood uit het Fringe Festival dat aan het Nederlands Theaterfestival vast kleeft. U hebt nog precies twee kansen.

Wittgenstein’s Mistress op zaterdag 10 september 21.30 uur en zondag 11 september om 16.30 uur in Theater Perdu, Kloveniersburgwal 86, Amsterdam

Foto Annelies Verhelst

http://www.groene.nl/artikel/tips-van-onze-kunstcritici-inside-the-chinese-closet-blood-father-wittgenstein-s-mistress-en-meer

fail again fail better

sorry trouwens. voor alle berichten en berichten van kom en kijk en luister en kom dan toch en lees dan toch en luister dit en kijk eens hiernaar. noem het wanhoop, of noodzaak, of fanatisme. nooit zekerder geweten dan nu, dat we dit moeten blijven doen, nu, elkaar opzoeken, delen, blijven maken, blijven vragen, blijven kwetsbaar zijn. en streng. en mild, en gul. dat ook. laten we elkaar opzoeken, ik wil, ik kom, kom, kom.

ik bedoel misschien ook: nee ik kan niks, weet niks, niet genoeg, doe maar wat, altijd te weinig, altijd falen, maar in godsnaam laten we mogen falen, laten we falen, laten we daar ruimte voor maken, fail again fail better, twijfelen, stotteren, struikelen.

ach en laten we ook sentimenteel zijn op zijn tijd. en zelfspot hebben. misschien. plaatje 12 'lieve anne ik denk niet dat je mee moet doen'

(elke eerste maandag van de maand is er republiek in de balie. vanaf 20:30. dan lezen en denken en spreken we samen.)

aanstaande zaterdag en zondag: wittgenstein’s mistress

een intieme en radicale monoloog over eenzaamheid en falen.

een laatste vrouw op aarde probeert aan de hand van gedachten haar wereld in stand te houden en de herinnering aan de mensheid te bewaren. zeer zorgvuldig en secuur probeert ze haar gedachten te ordenen. maar het brein is grillig, het geheugen onbetrouwbaar, en haar fantasie sterk. gedachten worden niet afgemaakt, buitelen over elkaar heen, vreemde details over kunstenaars, wetenschappers en mythische figuren, hun angsten, hun pogingen en hun falen raken verward met persoonlijke herinneringen.

haar praten is schijnbaar zonder doel: er hoeft niets verklaard, niets opgelost, niemand overtuigd. en niemand luistert. haar praten wordt echter een doel op zich: zolang ik praat, ben ik er nog. zolang ik denk, bestaat de wereld nog. eén lange ode aan de ploeterende, worstelende mens. mild en met mededogen.

een jaar geleden las ik de bundel ‘wat ik mezelf graag voorhoud’, van lieke marsman. haar teksten ontroerden mij en ik stuurde haar een briefje. in het gesprek dat volgde bleek lieke een toneelstuk te hebben geschreven naar het bekendste boek van david markson. roeland hofman had het boek net gekocht, op aanraden van david foster wallace, en zo ontstond deze bijzondere samenwerking tussen lieke, roeland en mij. we spelen komend weekend op het amsterdam fringe festival in perdu, kloveniersburgwal 86.

3 september 16:30
4 september 20:30
10 september 21:30
11 september 16:30

WEG – een oefening in weggaan.

het begon met het verlangen een dans te maken, een voorstelling die volledig los zou staan van de actualiteit, van de politieke en economische situatie, van de vluchtelingenproblematiek, van europa, van TTIP. weg zou woordeloos zijn, niets zeggen, niets bedoelen en niets willen. dat is jammerlijk mislukt. in plaats van beweging kwamen de woorden, de gedachten, onstuitbaar sijpelde de wereld binnen. weg werd gespeeld op 26 en 27 augustus in het ot theater in rotterdam. de tekst is uitgegeven bij de nieuwe toneelbibliotheek.

te bestellen via de nieuwe toneelbibliotheek of door een mailtje te sturen naar l.mentink@gmail.com

http://www.denieuwetoneelbibliotheek.nl/books#342

foto weg

WITTGENSTEINS MISTRESS

een intieme en radicale monoloog van de laatste vrouw op aarde. tekst: lieke marsman, naar david markson. regie: roeland hofman.

amsterdam fringe festival: za 3 september 16:30, zo 4 september 20:30, za 10 september 21:30, zo 11 september 16:30

Perdu, Kloveniersburgwal 86

kaarten: http://amsterdamfringefestival.nl/programma/wittgensteins-mistress/ meer informatie: www.wittgensteinsmistress.nl

website plaatje 6